موسیقی بلوز چیست؟

موسیقی بلوز یکی از سبک های مهم موسیقی مدرن است که الهام بخش بسیاری از سبک ها و شاخه های دیگر است. خاستگاه این موسیقی به خاطر سیاه پوستانی است که از آفریقا به آمریکا مهاجرت کرده اند این سیاهپوستان با استفاده از موسیقی سنتی خود نوع خاصی از موسیقی را خلق کردند و از موسیقی اروپایی الهام گرفتند. موسیقی آبی از زمان پیدایش تغییر کرده و تکامل یافته است در این مقاله موزیک باران  با خاستگاه موسیقی بلوز و عناصر اصلی آن و همچنین نحوه دانلود آهنگ خارجی آشنا می شویم

تاریخچه موسیقی بلوز

کلمه بلوز (در واقع بلوز) به معنای غم و اندوه است و به گفته برخی موسیقی بلوز موسیقی است که منعکس کننده درد و رنج سیاه پوستانی است که از آفریقا به آمریکا مهاجرت کرده اند. بردگانی که در مزارع زحمت کشیدند که با خواندن نغمه های غمگین اندوه خود را نشان دادند. این سرودهای دسته جمعی بین کارگران به صورت پرسش و پاسخ رد و بدل می شد و «فریادهای مزرعه» نام داشت. به همین دلیل یکی از بارزترین ویژگی های موسیقی بلوز بداهه نوازی اجرا و همچنین پرسش و پاسخ آهنگ ها و سازها است.

سیاه پوستان در حین کار در مزرعه علاوه بر سر و صدای مزرعه، آهنگ های گروهی معروف به آهنگ های کاری را با ریتم کار می خواندند. عموماً این آهنگ ها شاداب بودند و ریتم متفاوتی نسبت به آهنگ های غمگین داشتند. نوع دیگری از ترانه‌های عامیانه سیاه‌پوست، معنویات متاثر از آموزه‌های دینی بود. به یک معنا، این آهنگ‌ها پاسخ سیاه‌پوستان به بی‌عدالتی‌هایی بود که در کشور اروپایی‌شان نسبت به آنها روا شد، فرصتی برای پرداختن به درد فقر و محرومیت و همچنین مرگ عزیزان. گاهی در این ترانه ها نشان می دهند که با وجود رنج فراوان، تسلیم نمی شوند.

معمولاً در آن زمان درباره موضوعات غم انگیزی مانند بی ایمانی، غربت، فقر، بی عدالتی، امید، جدایی، خیانت و ... می خوانند.

ظهور موسیقی بلوز

ویلیام کریستوفر هندی (W.C. Handy) یک رهبر موسیقی جاز بود که در یک شب در سال 1903 در ایستگاه قطار نزدیک می سی سی پی نشسته بود. هندی به دلیل تاخیر قطار به خواب رفته بود و وقتی با گریه از خواب بیدار شد، مرد سیاه پوست تنومندی را دید که در کنارش نشسته بود و آهنگ پیشرفت را به سمت جنوب می خواند. مردی لبه چاقویی را روی سیم های گیتارش می کشد و آن را می کوبد. هر بیت شعرش را سه بار با راگاهای مختلف می خواند و با گیتار پاسخ می داد. هندی بعداً گفت که این عجیب ترین و مرموزترین چیزی بود که تا به حال شنیده بود، چیزی جز موسیقی بلوز. پس از این اتفاق به موسیقی بلوز علاقه مند شد و به جمع آوری و انتشار نت های بلوز پرداخت. این رویداد در واقع تولد موسیقی بلوز بود. در واقع این یک هندی بود که این نوع موسیقی را که یک سنت شفاهی بود نوشت و به نسل های بعد منتقل کرد. به همین دلیل او را پدر موسیقی بلوز می دانند. علاوه بر این، هندی نوازندگان جاز را از این طریق با موسیقی بلوز آشنا کرد.

آهنگ آبی دیوانه

در سال 1902 یک آهنگ بلوز به نام بلوز دیوانه منتشر شد و میلیون ها فروخت. این موفقیت موقعیت هنرمندان سیاهپوست را در صنعت موسیقی تقویت کرد و مدیران صنعت ضبط و پخش را بر آن داشت تا به فکر فراخوانی خوانندگان و نوازندگان سیاه پوست ناشناس باشند.

البته نباید بلوز دیوانه را دقیقاً بلوز دانست. به طور کلی چنین آهنگ هایی آمیزه ای از موسیقی جاز و بلوز آن زمان است. در واقع می توان لادی لادی بلوز پاپا را اولین آهنگ بلوز دانست.

ویژگی های موسیقی بلوز

ریتم در این نوع موسیقی بسیار مهم است. در ابتدا آهنگ هایی که سیاه پوستان می خواندند، آوازی بود و معمولاً هیچ ساز وجود نداشت و سیاهان به کف زدن بسنده می کردند و فقط گاهی اوقات با ضربات کوبه ای همراه می شد. در سبک بلوز، معمولاً هر بیت از آهنگ دارای سه بیت است، سطر اول و دوم اغلب به یک صورت تکرار و خوانده می شود تا شنونده آماده شنیدن سطر سوم که ملودی متفاوتی دارد، شود.

از جهاتی می توان موسیقی بلوز را یک مبارزه ملودیک دائمی دانست که با طرح سوال و ایجاد تنش آغاز می شود و به حل تنش با پاسخ منجر می شود. هر چه کشش ملودیک بیشتر باشد، موسیقی بلوزتر می شود. حتما اسم نت های آبی را شنیده اید. این نت ها جزء نت های آکورد نیستند و با آنها هماهنگ نیستند. به همین دلیل حالتی از بی قراری و تنش در شنونده ایجاد می کنند که تنها با برگرداندن نت های همان آکورد رفع می شود. در موسیقی بلوز امروزی، استفاده از عبارات ملودیک کوچکی که در سرتاسر آهنگ تکرار می شوند نیز رایج است، به نام ریف یا هوک.

دو سبک موسیقی بلوز

دلتا بلوز

گفته می شود سبک قدیمی بلوز در دلتای رودخانه می سی سی پی آمریکا رایج بوده است. در این دوره یعنی قبل از جنگ جهانی دوم مختص سیاه پوستان بود و معمولاً در شهرهای کوچک یا روستاها و در گروه های کوچک سه یا چهار نفره برگزار می شد. این نوع موسیقی طبیعی است و به همین دلیل گاهی خواننده به تنهایی می خواند و گاهی با صداهایی که ایجاد می کند گیتار یا بانجو می نوازد. این ویژگی بر ماهیت صدای بلوز تأکید می کرد و به درک بهتری از تکنیک نوازندگی او کمک می کرد. این اجرا یک بیانیه شخصی بود و تاثیر زیادی بر شنوندگان و شنوندگان این سبک موسیقی گذاشت.

شیکاگو بلوز (بلوز مدرن)

پس از جنگ جهانی دوم و با مهاجرت سیاه پوستان به سایر ایالت های آمریکا که مهمترین آنها شیکاگو بود، رنگ آبی از جوامع کوچک و شهرهای با جمعیت کم بیرون آمد و به شهرهای دیگر سرایت کرد. در این دوره استفاده از موسیقی الکتریکی آغاز شد و استفاده از تقویت کننده ها رایج شد. نوازندگان بلوز نیز به گیتار الکتریک روی آوردند و حتی برای استفاده از سازدهنی از تقویت کننده استفاده کردند. نوازندگان بلوز توانستند موسیقی سنتی خود را با موسیقی الکتریکی شهری تطبیق دهند و این به نجات موسیقی بلوز کمک کرد. در این دوره، نوازندگان بلوز برای نمایش های گروهی تور می رفتند و از سازهایی مانند درام، گیتار باس و پیانو استفاده می کردند. همچنین به دلیل آشنایی بیشتر با موسیقی جاز از سازهای بادی به خصوص ساکسیفون نیز استفاده می شد.

اجرای پرشور ستاره بلوز BB King

موسیقی جاز و بلوز

موسیقی جاز و بلوز بر یکدیگر تأثیر می گذارند و البته می توان ردپای این دو سبک را در سایر حوزه ها و سبک های موسیقی مشاهده کرد. جاز و بلوز هر دو موسیقی مهاجران سیاه پوست آمریکایی هستند و ریتمیک و بداهه نوازی عناصر اصلی هر دو سبک هستند. تفاوت ها و شباهت های جالبی بین این دو سبک موسیقی وجود دارد، بنابراین توصیه می کنیم در مقاله ما در مورد مقایسه موسیقی جاز و بلوز بیشتر بخوانید.