دیدنی های تبریز 38 مکان دیدنی در تبریز

هیچ کلمه ای برای توصیف زیبایی شهر تاریخی و افسانه ای تبریز وجود ندارد، این کلان شهر را از تک تک پنجره ها ببینید، رگه هایی از تاریخ، فرهنگ و هنر را خواهید دید که در تار و پود آن وجود دارد و آن را به مقصدی گردشگری تبدیل می کند. نمای بیرونی و داخلی را جالب کرد. اگرچه اولین شهر تبریز دارای گنجینه های ارزشمند تاریخی و فرهنگی است، اما مناظر زیبا و آب و هوای آن تأثیر چندانی در جذب این گردشگران نداشته است. کافی است به آمار خرید بلیط هواپیما تبریز نگاهی بیندازید تا بهانه ای برای این اشتیاق ببینید. یعنی در یک سفر به تبریز نمی توان همه زیبایی های آن را دید، خیابان های تبریز را باید در هر فصلی دید، گاهی برای تجربه تاریخی، گاهی برای طبیعت گردی و زمانی دیگر برای گشت و گذار و خرید. اینکه کجا از تبریز دیدن کنید کاملا به شما بستگی دارد و در سایت گردشی تاپ لیست کاملی از جاذبه ها و دیدنی های تبریز آمده است:

مکان های تاریخی و باستانی

بازار بزرگ تبریز

با فهرست دیدنی های تبریز شروع می کنیم، میراث جهانی یونسکو و یکی از خلاقیت های ملی کشورمان، بازار بزرگ تبریز به معنای واقعی عظمت این بنای تاریخی را به نمایش گذاشت. وقتی از بازار سرپوشیده تبریز دیدن می کنید حال و هوای روزگار قدیم را تداعی می کنید. مخصوصاً هنگام ناهار، راسته ها و راهروهای بازار بوی کباب و آبگوشت می دهد و هر گوشه بازار مورد توجه عکاسان مشتاق قرار می گیرد. بازار بزرگ تبریز یکی از بزرگ‌ترین بازارهای سرپوشیده جهان است که به وسعت یک کیلومتر، دارای تیمچه، کاخ 3 طبقه، راسته‌ها، دالان‌ها و بازارهای فراوان است.

این بازار در گذشته در چهارراه جاده ابریشم قرار داشت تا اینکه در سفرنامه‌های بسیاری از مسافران قرن چهارم به آن اشاره شده است. از تاریخ ساخت این بازار اطلاع دقیقی در دست نیست، اما آخرین بار در سال ۱۱۹۳ میلادی توسط نجفقلی خان دنبلی، حاکم وقت تبریز، مرمت و بازسازی شده است. وقتی وارد بازار تبریز می شوید تحت تاثیر معماری، آجرها و خانه های آن با بناهای زیبا قرار می گیرید و در تیمچه امیر گنبد عظیم بازار تبریز را می بینید. از غذا، ادویه و مواد غذایی گرفته تا منسوجات، پوشاک، طلا، جهیزیه و لوازم الکترونیکی در بازار بزرگ تبریز همه چیز پیدا می شود.

بزرگ مسگ تبریز

این بازار بزرگ را یک مسجد قدیمی احاطه کرده است که تاریخ آن به دوره سلجوقیان باز می گردد. مسجد جم تبریز به عنوان نماینده معماری اسلامی و ایرانی در جهان به شمار می رود و باید به غنای تاریخی آن اشاره کرد. این مسجد در میان آثار ملی یافت می شود و در کتب تاریخی مسجد جامع کبیری نامیده می شود. این مسجد نیز مانند بسیاری از بناهای تاریخی تبریز در زلزله بزرگ 1193 تخریب شد، اما در دوره قاجار مرمت شد.

زیبایی بصری مسجد جامع می تواند دل هر بیننده ای را تسخیر کند، گچ بری های هنرمندانه، کاشی کاری ها، ستون های بزرگ و متعدد، پنجره های کشویی، سقف های طاقی، محراب های باستانی، آمیزه ای از طرح های ایلخانی، سلجوقی، صفوی و حتی قاجاریه مسجد جامع. از کلیساهای دیگر در کنار سادگی ساخت مسجد، دکوراسیون و معماری زیبا را در مقابل چشمان خود خواهید دید.

برج آتش یا برج یانقین

در منطقه خاقانی تبریز، برجی به ارتفاع ۲۳ متر، یادگاری از دوران قاجاریه را می‌بینید که گمان می‌رود اولین برج آتش‌نشانی کشور باشد. برج یانقین یکی از نمونه های کمیاب از بناهای تبریز است که وارد دوران جدید شده است و شاید جالب باشد بدانید که طبق برخی اسناد، انگلیسی ها برای ساختن برج آتش نشانی از این برج الهام گرفته اند. شاید نمای بیرونی این برج برای بسیاری از گردشگران جذابیت خاصی نداشته باشد، اما دانستن تاریخچه و نحوه ساخت آن قطعا شما را به دیدن آن رغبت خواهد کرد. برج یانقین یا برج آتش نشانی تبریز در پلان دایره ای شکل است و با پلکانی مارپیچ به قسمت بالایی برج متصل می شود.

قبلاً شبانه روز، نگهبانی بر برج نظارت می کرد و به محض مشاهده آتش، زنگ برج را به صدا در می آورد و آتش نشانان به محل آتش می آمدند. تصادف ماشین و بشکه های آب. این برج علاوه بر عملکرد ساعت، به عنوان راهنمای ساکنان شهر نیز مورد استفاده قرار می گرفت، زیرا بالای برج چراغی وجود داشت که مانند لامپ به مردم هشدار می داد و اگر فردی به کمک آتش نشانان نیاز داشت، می توانستند. آن را دریافت کنید. با پیروی از این نور اگر شبانه از کنار منطقه خاقانی گذر کنید، برج آتش را با نور زیبای خود خواهید دید.

ارگ علیشاه تبریز

ارگ الیزه یکی دیگر از جاذبه های چشمگیر بافت شهری تبریز است و بنای ناتمام این ارگ از دیگر آثار تاریخی و ملی شهر تبریز به شمار می رود. زمانی این ارگ یکی از بزرگ‌ترین بناهای شهر بود و دیوارهای آن از دور دیده می‌شد، اما در دهه اخیر با ساخت بناها، اطراف آن تغییر کرده است و اخبار زیادی از آن به گوش می‌رسد. تخریب این بنای باشکوه و ارزشمند. ارگ علیشاه امروز پشت دیوارها پنهان شده و مسجدی بزرگ برای مسجد تبریز ساخته شده و هر روز از وسعت آن برای گردشگران و مسئولان کاسته می شود.

قدمت ارگ علیشاه به قرن هشتم هجری می رسد و به عنوان قلعه نظامی مورد استفاده قرار می گرفته است، در دوره قاجار بناهای دیگری مانند عمارت کلاه خود فرهنگی، پادگان و ریخته گری به بنا اضافه شده است. اما در اواخر دوره قاجار این قسمت ها از بین رفت. آخرین تخریب ها در دوران پس از انقلاب صورت گرفت و اکنون تنها دیوار جنوبی قلعه در کنار بناهای جدید باقی مانده است.

مجموعه اثر ربا رشید است

اگرچه این تصور که هنوز بخش هایی از یک دانشگاه 700 ساله در تبریز وجود دارد چندان دور از ذهن به نظر نمی رسد، اما مجموعه باستانی ربع رشیدی در واقع توسط رشیدالدین وزیر مجرب غازان خان ساخته شده است. فضل الله حمدانی. قرن هفتم. گذشته معماری آذربایجان. دلیل نامگذاری این دانشگاه این است که دانشگاه رشیدالدین دارای چهار دانشکده است که در چهار طرف دانشگاه قرار دارند. دانشمندان و پزشکان کشورهای دیگر نیز در این دانشگاه کار می کنند که در آن هفت زبان مدرن دنیا تدریس می شود. امروزه خرابه های این بنا در دامنه کوه بیرانکو در باگمیشه قرار دارد.

مجموعه ربع رشیدی آنقدر باشکوه بود که شهری کوچک به حساب می آمد. مجموعه ربع رشیدی بر اساس اسناد تاریخی با وسعت 13 هکتار از جایگاه ارزشمند بین المللی برخوردار است که شامل مدرسه، کتابخانه، مسجد، حمام، مهمانسرا، بیمارستان، خوابگاه معلمان و دانش آموزان، خزانه، آسایشگاه، و حوض مورد توجه باستان شناسان خارجی قرار گرفته و تفاهم نامه ای برای مرمت و مرمت این اثر تاریخی منعقد شده است.

موزه قاجار (کاخ امیرنظام)

نزدیک محله ششگلان قدیمی تبریز و مقبره الشعراء. بنای تاریخی باشکوهی وجود دارد که یکی از آثار ملی کشور است و امروزه به موزه قاجار معروف است. صاحب این خانه امیرنظام گروسی ناصرالدین شاه از بزرگان و پیشکسوتان قاجار بود که سکه ضرب می کرد. اولین ماشین های مهر زنی و چاپ به ایران آورده شد. این خانه ناهموار و زیبا در 2 طبقه به مساحت 1500 متر مربع ساخته شده است و مساحت کل بنا شامل 2 حیاط اندرونی و بیرونی آن 3000 متر مربع می باشد. کاربری این خانه در سال 1384 به موزه تبدیل شد و در راهرو طبقه اول سکه، بطری های آب، آلات موسیقی؛ معادن و ابزار؛ سرامیک و منسوجات در راهرو طبقه اول به نمایش گذاشته شد.

در اتاق زیرزمین موزه قاجار نیز نسخ خطی، منبت، لباس قاجار، اسلحه، قفل، فانوس، نقاشی های عکاسی اولیه و مجسمه هایی از چهره های مهم این دوره تاریخی از جمله عباس میرزا، امیرکبیر، میرزا عیسی، قائم مقام وجود دارد. فراهانی، امیر نظام زنگنه و امیرنظام گروسی لو می روند. ورودی موزه قاجار برای دانشجویان و بازنشستگان نیم بها است و در حین بازدید می توانید از بوفه غذا بخرید و روی نیمکت های کنار حوض استراحت کنید. معماری قاجاری، ارسی‌ها و حوض بزرگ، حال و هوای خانه‌های قدیمی را به شما یادآوری می‌کند و تجربه‌ای شگفت‌انگیز خواهد بود.

هشت دروازه تبریز

یکی از جاذبه های تبریز که تقریباً برای گردشگران تبریز و خریداران بلیط هواپیما تبریز ناشناخته است، دروازه تاریخی آن است. به گفته محققان بیش از 2400 سال پیش برای امنیت شهر تبریز 8 دروازه در اطراف شهر ساخته شد. در اواخر عهد کریم خان زند و پس از زلزله بزرگی که در زمستان رخ داد، قسمت اعظم شهر تبریز ویران شد و امیر تبریز، نایافکلیهان دنبلی، حصاری بزرگ با 8 یا 9 دروازه ساخت. . آی تی. شهر. اگرچه امروزه 2 عدد از این درها باقی مانده است، اما تلاش هایی برای مرمت و بازسازی برخی از آنها صورت گرفته است.

عظمت این حصار در اشعار و نوشته های تاریخی بیان شده است، خیوان کپسی (دروازه خیابان) و باغمشه کپسی (دروازه باغ) دو دروازه هستند که امروزه نیز وجود دارند. خیابان کاپاسی در محله ای به نام کوچا در مسیر جاده عراق به عجم و اصفهان و باغ میشیخ کپسی نیز در قسمت شرقی شهر قرار داشت. درهای دیگر سرخاب قاپی سی (در سرخاب)، نوبر قاپی سی (درب نوبور)، میار میار قاپی سی (در میار میار)، گجیل قاپی سی (در گجیل)، استانبول قاپی سی (درب استانبول) و دوه چی قاپیسی (اشترابان) هستند. ) ). در، درب).

نی خانا آلتین وویمارکینت

داستان هشت در به اینجا ختم نمی شود. در ابتدای جاده اردو شمالی بازاری قدیمی وجود دارد که در گذشته به نام شش بازار کوره نی خانه (زیر کورهنی) یا بازار نقاره خانه شناخته می شد و یکی از بازارهای معروف تبریز است. زمانی که جاده اردوی شمالی در سال 1308 ساخته شد، این جاده بازارچه را به دو قسمت تقسیم کرد. در قسمت شمالی این بازار، کاخ و پاسگاه کلان بیگی قرار داشت که در اذان صبح و عصر، پلیس در بام این بنا بوق و کرنا می نواخت و نگهبانان هشت نفر. وقتی درها این صدا را شنیدند، درها را بستند. یعنی بعد از این ساعت هیچکس اجازه ورود و خروج نداشت و کسانی که پشت دروازه می ماندند باید شب را در کاروانسراها می گذراندند. امروزه اثری از این عمارت و شهر باقی نمانده و بازار کورنی خانه آلتی به میدان میوه و تره بار تبدیل شده است.

قبرستان الشرع

در منطقه سرخاب تبریز گورستانی تاریخی به نام مقبره الشعرای تبریز وجود دارد که تنها قبر شاعران ایران است و بیش از ۴۰۰ شاعر و فیلسوف در این قبرستان مدفون هستند. این شاعر و عارف از 800 سال پیش در این قبرستان به خاک سپرده شد و در سال 1350 بنای یادبودی برای وی ساختند که یکی از نمادهای شهر و از دیدنی های تبریز به شمار می رود. این سوغات با تلفیقی از سبک سنتی و سبک مدرن ساخته شده و با کاسه های ترکیبی خود را در دید بازدیدکنندگان جلوه می دهد.

وارد مقبره الشعرای تبریز که می شوید وارد اتاق بسیار بزرگی می شوید که با اشعار شاعران مدفون در مقبره تزیین شده است و چند اتاق کوچکتر دیگر نیز به اتاق اصلی متصل است. استاد شهریار در این حجره اصلی مدفون است و از شاعران نامدار دیگر می توان به اسدی طوسی، خاقانی شروانی، شاهپور نیشابوری، شکیبی تبریزی، عزیزخان مکری، ذوالفقار شروانی و صدها شاعر و عارف نامدار ایرانی اشاره کرد.

حمام نوبر (رستوران شهر)

وقتی مکان‌های معروف به موزه، هتل یا رستوران تبدیل می‌شوند، معروف‌تر و بیشتر دیده می‌شوند. حمام نوبر یکی از مکان‌های معروف تبریز است که معماری هنری آن هنرمندان را متحیر می‌کند و یکی دیگر از آثار زیبای دوره قاجار است. این حمام معروف به غسالخانه در سال ۱۳۷۸ به سفره خانه سنتی تبدیل شد و اولین سفره خانه سنتی تبریز بود.

تغییر کاربری این حمام با دخالت اندک در بنا انجام شد و فضای پشت بام آن نیز به چایخانه تبدیل شد که در آن مراسم نکالی خوانی و حجاب برگزار می شد و اکنون می توان دمنوش گیاهی و شیرینی و شیرینی میل کرد. . شیرینی های خوشمزه با گوش دادن به موسیقی سنتی . این حمام با قدمتی 140 ساله امروزه به رستوران شهریان معروف است و از قدیم الایام پذیرای تجار و خانواده های بازار و محله شهناز بوده است. وقتی به بازار بزرگ تربیت می روید، در بین راه رستوران شهریار را می بینید

بزرگترین موزه آذربایجان

در حوالی مسجد کبود تبریز با در چوبی و ساختمان بزرگی که بالای درب آن به نام آذربایجان نوشته شده است روبرو می شوید. موزه بزرگ آذربایجان یکی از مهم ترین موزه های کشور است و به عنوان قدیمی ترین موزه ایران نام برده می شود. آثار باستانی و آثار هنری مربوط به دوره های اسلامی و پیش از اسلام در این موزه به نمایش گذاشته شده است. ساخت موزه در سال 1337 آغاز شد و سرانجام در سال 1341 موزه آذربایجان افتتاح شد.

این موزه 3 تالار بزرگ و عریض دارد که برخی از آثار آن قدیمی و جالب هستند و اگر تاریخچه پشت این آثار را بدانید جذابیت آن ها بیشتر می شود. از قدیمی ترین آثار به نمایش درآمده در این موزه می توان به کانی های هفت هزار ساله یافت شده در کوه اسماعیل آباد و کانی های «سرپانتین» یافت شده در جیرفت اشاره کرد. این موزه همچنین مجسمه ای از یک الهه را به نمایش می گذارد که قدمت آن به 3000 سال پیش می رسد و در رستم آباد گیلان پیدا شده است.

پارک خاقانی

در کنار مسجد کبود بریز، پارک معروف پارک کاقانی یا پارک کاقانی قرار دارد، این خانقاه محل عبادت فقها و شیوخ بوده و مظفریه از اقامتگاه های معروف شهر در قرون گذشته است. ظاهراً یک قلعه حدود 200 سال پیش که تبریز بر اثر زلزله ای بزرگ ویران شد، مسجد کبود و کاخ مظفریه به کلی ویران شد و حیاط این اقامتگاه به قبرستان تبدیل شد و زلزله زدگان در آنجا دفن شدند.در سال 1308 شهردار تبریز گورستان را به باغ عمومی تبدیل کرد.

این پارک نام دارد این باغ تا زمانی که موزه آذربایجان و مدرسه جهانشاه در این محل ساخته شد، «باغ استخوان» نام داشت. و منطقه مدرسه به تدریج به پارک خاقانی تبدیل شد و مجسمه خاقانی شاعر آذربایجانی در داخل پارک نصب شد، پارک خاقانی پارک بزرگی نیست، اما سرویس بهداشتی، نمازخانه و نیمکت های زیادی برای استراحت وجود دارد. و بخش های جداگانه برای زنان و مردان. این باغ قدمتی طولانی دارد و یکی از جاذبه های تاریخی تبریز به شمار می رود.

محله بارون آوک

محله قدیمی و نوستالژیک بین محله های قدیمی اهراب، لیل آباد و میاریمیار تبریز قرار دارد و به منطقه بارون آواک یا برناوک معروف است. زیبایی و آبادانی این محله قدیمی را باید از مردم قدیمی شهر جویا شد، در آن زمان راهروها و گذرگاه های بارون آواک در محاصره خانه های قدیمی قرار داشت و آثار تاریخی هنوز تخریب نشده بود. محله بارون آواک از دوره قاجاریه و سلطنت ناصرالدین شاه محل سکونت مهاجران ارمنی بوده است و با گسترش گذرگاه مرزی بارون آواک در اواخر دهه 1980 بسیاری از خانه های قدیمی ویران شد و تداوم بارون ادامه یافت. محله آوک خراب شد. . گمشده.

در آن زمان در منطقه بارون آواک باغی قدیمی به نام «بوئونگ کنگ کانگ» وجود داشت که همراه با دیگر خانه های قدیمی ویران شد. اگر از این محله گذر کردید حتما سری به نانوایی قدیمی (سنگ پزی) بزنید، نانوایی که قدمت آن به دوره قاجاریه می رسد و قرار است شهرداری آن را تخریب کند. توجه گردشگران به این محله و این گونه بناها می تواند از تخریب آنها جلوگیری کند. علاوه بر این، St. سرکیس در این محله قرار دارد.

موزه قانون اساسی

خانه مشروطه علاوه بر اینکه یکی از زیباترین بناهای تاریخی تبریز است، یکی از افتخار آفرینان نیز محسوب می شود، زیرا در دوران مشروطه مقر تصمیم گیری و بزرگترین اجتماع مردان آن زمان بوده است. امروز این بنای 1300 متری به موزه مشروطه تبدیل شده است که در آن اقلام ارزشمند مربوط به مقامات مشروطه، عکس ها و اسناد مربوط به مشروطه به نمایش گذاشته شده است. خانه مشروطه که «خانه کوسه کنانی» نیز نامیده می شود، ۱۵۰ سال پیش ساخته شد و معمار آن حاج ولی تبریزی بود. این موزه داستان مشارکت مردم تبریز در نهضت موسس را روایت می کند.

ویژگی‌های معماری این شاهکار ملی از جمله پنجره‌های دیواری، شیشه‌های رنگی و درهای چوبی منبت کاری شده، زیبایی خاصی و حال و هوای متفاوتی به ساختمان بخشیده است. حیاط زیبای مشروطه محل مناسبی برای فرار از هیاهوی بازار تبریز است. در داخل موزه، فرش مشروطه، تندیس های مشروطه خواهان، تفنگ ستارخان و دستگاه چاپ ژلاتینی که برای تکثیر حروف مشروطه شب استفاده می شد به نمایش گذاشته شده است.